شیخ صدوق در کتاب: علل الشرائع از ابان بن تغلب نقل می کند که گفت:
به امام جعفر صادق علیه السلام عرض کردم: یابن رسول اللَّه! برای چه فاطمه اطهر زهراء نامیده شد؟
فرمود: برای اینکه نور حضرت زهراء روزی سه مرتبه برای امیر المؤمنین علیه السّلام می درخشید، نور صورت آن بانوی معظمه در وقت نماز صبح موقعی که مردم در رختخواب خود بودند می درخشید، سفیدی آن نور داخل حجره‏های اهل مدینه می گردید و حیاط های آنان سفید می شد و ایشان از این منظره تعجب می‏نمودند و نزد پیامبر خدا صلی اللَّه علیه و آله می‏آمدند و راجع به آن نور پرسش میکردند، پیامبر خدا آنان را به جانب خانه زهرای اطهر روانه می کرد، وقتی متوجه خانه آن بانو می شدند می دیدند او بر سر سجاده عبادت نشسته و نور صورت وی از محراب عبادتش ساطع می‏شود، آنان درک می‏نمودند: آن نوری که می دیدند از نور فاطمه بوده است.
هنگامی که ظهر میشد و فاطمه اطهر آماده نماز ظهر می گردید یک نور زردی از جبین وی می درخشید و داخل خانه‏های اهل مدینه می شد که در و دیوار خانه‏ها و لباس و رنگ ایشان زرد چهره می گردید.
وقتی از آن نور پرسش می‏نمودند پیامبر خدا صلی اللَّه علیه و آله آنان را به جانب خانه زهرای اطهر روانه می کرد، موقعی که متوجه خانه آن بانوی مکرمه می شدند می دیدند او در میان محراب عبادت ایستاده و نور زردی از جبین وی ساطع می‏شود آنگاه درک می کردند: آن نوری که مشاهده کرده بودند از نور جبین مبین آن حضرت بوده است.
موقعی که آفتاب غروب می کرد صورت حضرت زهرای اطهر سرخ و یک نور سرخی از صورتش ساطع می گردید و آن بانو برای این نعمت شکر حضرت پروردگار را به جای می‏آورد، آن نور سرخی که از جبین وی می درخشید داخل‏خانه‏های آن مردم می گردید به نحوی که حیاط های آنان سرخ می شد، ایشان از آن منظره تعجب می کردند! لذا به حضور رسول خدا می شتافتند و راجع به آن نور گفتگو می‏نمودند، پیامبر خدا آنان را به طرف خانه زهرای اطهر می فرستاد، موقعی که می‏آمدند می دیدند آن بانوی معظمه بر سر سجاده عبادت نشسته و مشغول تسبیح و تمجید پروردگار است و نور قرمزی از صورت وی می درخشد، پس از این جریان درک می کردند: آن نوری که دیده بودند از نور جبین آن بانوی مکرمه بوده است، آن نور همچنان در صورت وی بود تا موقعی که امام حسین علیه السّلام متولد شد، آن نور تا روز قیامت‏  همچنان در صورت ما امامان هر کدام پس از دیگری خواهد بود. صلوات الله علیهم اجمعین