سلام دوست عزيز مطالب جالبي نوشته ايد اما يک مطلبي هست که دلنوشته اين دوست شماست خواستي انعکاس بده نخواستي چاکرتم هستم، و آن اين است که اينکه در روابط بين الملل گفته مي شود دشمني وجود ندارد براي هميشه، اين يک اصل کلي است، اما در صحت و سقم آن بايد گفت اولا مگر نه اين است که هر تزي يک آنتي تز دارد هر فعلي يک انفعالي دارد؟ پس نمي توان گفت دشمني وجود ندارد اما دشمن کار خودش را مي کند و ما هم کار خودمان را مي کنيم، و بايد هم چنين باشد، دشمن از هر فرصتي براي گرفتن امتياز از ما فرصت را از دست نمي دهد و ماهم بايد چنين باشيم، اما اينکه بگوييم تمام اين کارها کار دشمن است بله اگر دشمن را شيطان بدانيم که هر لحظه انسان را مي فريبد و يا قصد فريب آن را دارد، اما اينکه دشمن است که به ما لباس مي دهد، دشمن است که به ما نگاه مي دهد ، چنين نيست مگر در غرب جوانان خودشان چنين نيستند؟! هستند و برايشان مهم نيست که چه بر سر جوانهايشان خواهد آمد، و اين جوانان ما هستندکه الگو گيري مي کنند، در غرب اين نوع لباسها و پوششها هر کدام در مقابل يک عملي است و مي خواهند حرکت خود را در اعتراض به آن مسئله اجتماعي يا سياسي نشان دهند که متأسفانه در کشور ما اکثر پوشندگان اين لباسها فقط بخاطر آن است که به قول خودشان مد شوند و الا اکثريت قريب به اتفاق آنان خود نمي دانند که اين حرکت نوعي اعتراض به وضع جامعه سياسي است هر چند عده اي نيز همين را مستمسکي قرار مي دهند که بگويند جوانان از دين و نظام روي گردان شده اند، نهايت اينکه ما در داخل نتوانسته ايم آنطور که بايد اعتماد جوان خويش را بدست آوريم لذا در صورت آگاهي از کار خود نيز از رفتن به سوي اين مدليسم کوتاه نخواهد آمد هر چند بازهم نمي توان گفت اکثر آنان براي اعتراض به نظام اسلامي چنين کاري مي کنند